Digitale tweedeling

    In veel landen is het overheidsbeleid erop gericht een ‘digitale tweedeling’ te voorkomen. Dat wil onder meer zeggen dat men er naar streeft dat ook in de laagste milieus kinderen toegang hebben tot het internet. Daarvoor worden allerlei projecten in het leven geroepen waardoor ouders voor weinig geld of gratis een computer in huis kunnen halen. Ook hun kinderen kunnen dan van de educatieve mogelijkheden profiteren.
 Uit een grootschalig Amerikaans onderzoek blijkt echter dat het effect negatief uitpakt voor de schoolresultaten wat betreft rekenen en taal voor leerlingen uit laaggeschoolde milieus. In de staat North Carolina werden 150.000 leerlingen tussen acht en dertien jaar gevolgd tussen 2000 en 2005, een periode waarin een snelle toename was te zien in het aantal gezinnen met computers en toegang tot internet. Men vergeleek de kinderen uit gezinnen die al in 2000 hierover beschikten met degenen die pas in de vijf jaar daarna thuis internetmogelijkheden kregen. Die laatsten waren met name kinderen uit achterstandsgezinnen. Hun schoolresultaten gingen  na de komst van de computer achteruit. Niet dramatisch, wel significant. Deze kinderen gebruikten de computer voornamelijk voor amusement, niet voor educatieve doelen. Bovendien besteedden ze daardoor minder tijd aan schoolwerk.
Dat bleek een belangrijk verschil met geschoolde gezinnen. Daar zien de ouders erop toe dat kinderen niet alleen maar spelletjes spelen en letten ze erop dat de schoolresultaten niet onder computergebruik te lijden hebben.

(Bron: Jacob Vigdor & Helen Ladd: Scaling the Digital Divide:  Home Computer Technology and Student Achievement. National Bureau of Economic Research online, june 18 th, 2010)

(Deel II Hoofdstuk Computerkinderen Op zoek naar informatie)