Hond als steun voor kinderen

    Honden stemmen hun gedrag af op dat van hun volwassen verzorgers. Bij onderzoek daarnaar wordt gelet op drie dingen:
Als de baas of bazin rustig zit, is dan ook de hond in rust?
Als hij of zij opstaat komt dan ook de hond in beweging?
En loopt die dan niet verder dan een meter van de baas of bazin vandaan in dezelfde richting?
Het antwoord op die drie vragen is ja. Tenminste in een veel hoger percentage dan je volgens louter kans mag verwachten. Het gaat alleen veel minder op voor honden die uit het asiel zijn gehaald en dus niet door de volwassene zelf als puppy zijn getraind.

Uit nieuw onderzoek blijkt ditzelfde te gelden voor de kinderen uit het gezin waarin zij als pup zijn grootgebracht. Ook ten aanzien van hen synchroniseren honden hun gedrag wat betreft activiteit, nabijheid en oriëntatie in de ruimte, zij het wel in iets mindere mate.

De onderzoekers denken dat dit het geheim is achter de gunstige invloed die een thuishond op kinderen kan hebben. Er zijn talrijke aanwijzingen dat het goed is voor hun sociale ontwikkeling, dat ze meer bewegen dan kinderen zonder hond, ze minder angstig zijn en dat een hond voor hen een hechtingsfiguur kan zijn.

Zonder zich ervan bewust te zijn moet zo’n wezen dat zonder aanmoediging met hen ‘meebeweegt’ een emotionele steun zijn. Met zo’n trouwe metgezel sta je net iets steviger in het leven.

(Bron: Shelby Wanser e.a. Dog-human behavioral synchronization: family dogs synchronize  their behaviour with child family members. Animal Cognition online, 12 januari 2021)

(Deel II Hoofdstuk Zelfstandig worden  Copingmechanismen)